Wigilia ze szczyptą magii

Co roku w Wigilię jest to samo. Za drogo, zbyt nudno, zbyt banalnie. To da się zmienić!

Wystarczy usiąść, zamknąć oczy i przypomnieć sobie święta u babci. Podkradane z drzewka sople lizaków i zdobytą cudem mieszankę wedlowską. Albo te własnoręcznie robione ptaszki z cienkiej bibuły, którą ciotka Wiesia wyżebrała w papierniczym na rogu.

Tyle było radości przy klejeniu! Wokół roznosił się aromat grzybów zbieranych z dziadkiem w październiku.

Stroik na stół był pewnie bardziej przaśny niż ten zamawiany dziś z eleganckiego katalogu, ale za to pachniał prawdziwym świerkiem. To nieprawda, że magia tamtych świąt odeszła bezpowrotnie! Możemy odtworzyć dawny klimat, ale musimy się trochę postarać. Dajmy bliskim to, na co nie ma ceny. Wspólny czas, spełnianie marzeń, za które nie zawsze trzeba płacić gotówką, ale które wymaga zaangażowania i kreatywności. To zbliża ludzi! I odmienia życie.

Daj w prezencie czas
Tak się stało u Moniki i Jacka. Wspólne lata, zamiast łączyć, oddalały. W domu byli gośćmi, a święta spędzali na wytykaniu sobie własnych wad. Aż kiedyś ich 9-letni syn zapytał, ile kosztuje godzina ich pracy. Najpierw się trochę na niego zezłościli, bo zaraz, gdy usłyszał odpowiedź, chciał pożyczyć 10 złotych, a przecież smarkacz niedawno dostał kieszonkowe!

Narzekali, ale chłopiec dopiął swego. Na drugi dzień, przy śniadaniu, położył na stole kilka banknotów. I powiedział cicho: „Chciałbym kupić u was godzinę czasu. Czy możecie wrócić z pracy wcześniej i się ze mną pobawić?”.

Monika i Jacek przeżyli i szok, i wzruszenie. Było to akurat przed świętami. Słowa ich syna wystarczyły za całą terapię rodzinną. Tego dnia poszli razem na łyżwy, a potem na czekoladę. Później wspólnie wyklejali pawie oczka na choinkę. Chłopiec od dawna nie miał tak szczęśliwych oczu.

Tamto zdarzenie ich odmieniło. Jacek w prezencie wręczył żonie kurs nauki gotowania we dwoje. Zawsze kupował perfumy, wybrane na chybił trafił. Ona, zamiast kolejnego krawata, podarowała mu blejtram i pędzle. Wzruszył się, bo nie wiedział, że pamięta jeszcze o jego młodzieńczej pasji.

W święta możemy pobawić się w spełnianie prawdziwych życzeń. Dzieci od lat marzą, żeby przyszedł do nich święty w czerwonej czapie. Dajmy go im! Nie zostawiajmy, jak zawsze, prezentów pod drzewkiem, tylko pozwólmy, żeby Mikołaj ich osobiście odwiedził. Chcą słodki farsz do pierogów?

Czemu nie? Tradycja nie jest ważniejsza od ich radości. Gotowy przepis na święta nigdy się nie sprawdza. Trzeba wymyślić własny. Wtedy konsumpcyjna gorączka stanie się jedynie dodatkiem do bycia razem. Może nareszcie zrobimy to, na co nigdy nie ma czasu?

Na przykład pojedziemy do lasu, nazbieramy gałęzi i szyszek, kupimy złote lub srebrne farby i pozwolimy się wyszaleć naszej wyobraźni? Może uda się je później zamocować pod sufitem, a do tego na żyłkach poprzyczepiać przezroczyste kule, do których powkładamy małe świeczki? Koszt niewielki, a efekt godny świątecznego Krakowskiego Przedmieścia.