Kosmotarot

Wielkie Arkana mają wiele wspólnego z… układami gwiazd!

Trzy atutowe karty tarota jawnie odwołują się do ciał niebieskich: 19. karta Słońce, 18. Księżyc i 17. Gwiazda. Karta Słońce faktycznie przedstawia Słońce tak, jak bywa ono typowo rysowane: jako tarczę z pyzatą buźką i promieniami. Ale przyświeca ono szczególnym postaciom: dwojgu dzieciom, małym chłopcom, którzy stoją pod Słońcem trzymając się za ręce.

Kim są te bliźnięta? Niewątpliwie twórcy tarota przedstawili w ten sposób znak i gwiazdozbiór Bliźniąt, w którym Słońce, tam będąc, nabiera swojej największej mocy i świeci najwyżej, ponieważ w Bliźniętach przebywa tuż przed letnim przesileniem. Bliźniaczy chłopcy na karcie to Kastor i Polluks, greccy herosi, których imionami nazwano dwie najjaśniejsze gwiazdy w tym gwiazdozbiorze. (Teraz zimą łatwo je znajdziesz na nocnym niebie).

Dlaczego karta Słońce ma numer 19? Zapewne jest w tym wskazówka, że równo co 19 lat powtarzają się jednocześnie cykle Słońca i Księżyca: nowie i pełnie wypadają w tych samych miejscach i stopniach zodiaku. To jest wielki cykl powtórzeń słoneczno-księżycowego czasu.

Z kolei karta 18. – Księżyc pełna jest księżycowej astrologicznej symboliki. Narysowany jest tam Księżyc z tarczą jak w pełni, ale obramowaną sierpem jak na nowiu. Pod nim wyobrażono raka – na pamiątkę znaku Raka, którym Księżyc włada. Rak wychodzi ze stawu, a w powietrzu unoszą się krople rosy, na znak, że Księżyc rządzi żywiołem Wody. Do Księżyca wyją dwa psy, którym na niebie odpowiadają dwa gwiazdozbiory, Mały i Wielki Pies, należące – jakby inaczej – do znaku Raka.

Karta 17. – Gwiazda przedstawia tajemnicze nagie dziewczę, które wylewa wodę z dzbana do jeziora. Kim jest ta istota zasilająca wodą rzeki, źródła, jeziora, a więc – symbolicznie i mitologicznie – zasilająca życie? Nad nią na karcie rysowana jest wielka gwiazda o ośmiu promieniach, a naokoło niej osiem gwiazdek mniejszych.

Liczba 8 rozszyfrowuje tożsamość wododajnej boginki. To Wenus! Bo po ośmiu swoich obrotach wokół Słońca wraca w to samo miejsce na ziemskim niebie. A na Ziemi w tym czasie mija 5 lat. Liczba 5/8 – oraz 8/13, 13/21 i kolejne liczby Fibonacciego – jest przybliżeniem złotej proporcji, równej 0,618033. A przedmioty mające wymiary w tej proporcji są postrzegane jako szczególnie harmonijne. To jeden z powodów, dla których Wenus uznano za patronkę harmonii i piękna.

Inne astrologiczne ślady są bardziej ukryte. Oto karta nr 10, Koło Fortuny, była rysowana – zanim ją zniekształcono – w sposób przypominający horoskop i jednocześnie wykres cyklu koniunktury, od sukcesu do upadku i z powrotem. Karta nr 21, Świat, zawiera figury byka, lwa, orła i anioła. Jeśli orzeł zastąpił Skorpiona, a anioł to Wodnik, to mamy tu cztery kardynalne znaki zodiaku.


Wojciech Jóźwiak