XV  Diabeł

cz. 1 – symbolika karty

Cyfry 1 i 5, z których składa się liczba 15, po zsumowaniu dają szóstkę, symbol napięcia, opozycji, ale także miłości (Wielki Arkan VI to karta Kochanków). Postać Diabła przywołuje jeden z najbardziej sugestywnych obrazów zbiorowej nieświadomości.

Jest nim Cień, Szatan; wieloaspektowe zło, z jakim Wędrowiec musi się obecnie skonfrontować. Pół ludzkie, pół zwierzęce ciało Diabła wyobraża siłę „niskich” instynktów – podobnie jak rogi na głowach mężczyzny i kobiety. Nad czołem Bafometa widnieje odwrócony pentagram, znak wiedzy oraz nauk tajemnych. Obu dziedzin używa, aby wykorzystywać człowieka i nim manipulować.

Sylwetka Demona odpowiada pozycji figury Kapłana. Diabeł jest Upadłym Aniołem. Jest Złym Mistrzem, przekonanym o własnej doskonałości. Gest jego prawej dłoni stanowi odwrotność błogosławieństwa Papieża. (Przypomina także Maga, z tym że jest to Mag, który pozwolił, aby zawładnął nim Cień). Również para ludzi usytuowana została podobnie jak mnisi z Wielkiego Arkanu V. Lecz kobieta i mężczyzna nie są uduchowionymi uczniami. Nagość Adama i Ewy symbolizuje ludzką seksualność.

Prócz rogów oboje mają ogony. Ogon kobiety wieńczy kiść winogron – alegoria rozrodu. Ogon mężczyzny zapala się od żagwi Demona. Płomień oznacza aktywność, energię jang, seks, płodność.
Ręka mężczyzny dotyka pazurów Szatana. Zauważ, że Eremita i Wisielec zanegowali erotykę. Teraz mężczyzna „bierze” od Diabła jego niepohamowaną zmysłowość, chęć posiadania, zdobywania i zniewolenia. (Dłoń kobiety spoczywa obok łańcucha. Kobieta jest pasywna). Łańcuch, przykuty do fallicznego postumentu Bafometa, stanowi symbol więzi materialnych. Jednakże pętle na szyjach pary są luźne. Każde z nich łatwo by się uwolniło, gdyby ją zdjęło. Nie robią tego, gdyż nie uświadomili sobie, jakie to proste...

Głowy obu postaci umieszczone zostały na tle nóg Demona. Sugeruje to, że ludźmi kieruje energia Diabła, który jest symbolem destrukcji, a także władzy, kasy, seksu, zaszczytów, niezależności, dominacji. Odwołuje się do emocji silniejszych niż rozum. Przedstawia człowieka, który wyzbył się moralności i duchowego oparcia. Zatem zadaniem Wędrowca będzie zrozumienie i ucywilizowanie niskich popędów.

Gdy karta się odwraca, Wędrowiec pogrąża się całkowicie. Choruje i jego ciało, i dusza.

Maria Bigoszewska