IV Cesarz
cz. 1 – symbolika karty
Cesarz (Władca, Imperator, Wielki Ojciec), jest mężem Cesarzowej. Symbolizuje patriarchalnych władców, którzy niegdyś podporządkowali sobie ludy, oddające cześć żeńskim bóstwom.
Postać Cesarza kojarzy się z greckim Uranosem, panem Niebios i małżonkiem Matki Ziemi. W taliach, jakie odwołują się do egipskiego rodowodu tarota, nazwano go Faraonem. Historycznie wizerunek Imperatora odnosi się m.in. do cesarzy bizantyjskich.
Liczba IV, przyporządkowana Imperatorowi, reprezentuje stabilność, konkret, praktycyzm i silną wolę. Kwadrat to także symbol poddania się realnym prawom ziemskiej egzystencji.
Władca siedzi zwrócony twarzą do widza (takie usytuowanie postaci, wyrażające potrzebę bezpośredniego działania, odnajdziesz jeszcze w kartach Kapłana, Rydwanu, Sprawiedliwości i Demona).
Spoczywa na kamiennym tronie, w otoczeniu surowego krajobrazu. Wyposażono go w atrybuty najwyższej monarszej władzy: koronę, berło i jabłko królewskie.
Berło, które trzyma w prawej ręce (prawa strona oznacza, że włada świadomie, rozumnie), zostało ukształtowane na wzór egipskiego krzyża Ankh. Krzyż stanowi symbol wiecznego życia i męskiej seksualności. Jabłko wyobraża panowanie nad światem. Przypomina poddanym o społecznych prawach, jakimi powinni się kierować, i obowiązkach, które muszą wypełniać.
W koronę Imperatora – symbol władzy i triumfu w materialnym świecie – wprawiono 5 kamieni: 2 czerwone i 3 białe. Przedstawiają one duchowe moce Cesarza. Cyfra 5 – oznaka osiągnięcia wyższego etapu rozwoju osobowości – powtarza się jeszcze w liczbie baranich głów (zwieńczenie tronu i emblemat na ramieniu Imperatora). Barany to personifikacja nowego życia, ale też ucieleśnienie uporu, gwałtowności, niezależności Władcy. Jednocześnie są wyrazem poskromienia własnych „zwierzęcych” instynktów.
Trzy paski na koronie wyobrażają mądrość, inteligencję i wolę, nieodzowne przy sprawowaniu rządów. Czerwona szata Cesarza znamionuje siłę, namiętność i odwagę w walce. Zbroja, jaką jest okryty, świadczy o odporności, odpowiedzialności i surowości.
Jest świadectwem samokontroli, ambicji i chęci dominacji. Niestety, izoluje od ziemi, a czasem od ludzi i od uczuć. Stopy opiera Imperator na skale, alegorii stałości. Widać zatem, że podporządkował sobie kamień i metal. Jest potężny. Zasługuje na stanowisko i władzę.
W jałowym pejzażu płynie mały strumyk. Woda ożywia nieprzyjazne, „męskie” otoczenie i przypomina o konieczności posiłkowania się także „żeńskimi” cechami charakteru: wrażliwością, miłością.
Władca realizuje się w czynach, zaś wszelkie działanie prowadzi do zmian. Cesarz przekształca swój świat dzięki wytrwałej pracy i logice w poczynaniach. Uważany jest za strażnika cywilizacji. Jego siła pozwala udaremnić knowania innej mocarnej osobowości tarota – Diabła. Lecz Władca również może przeistoczyć się w podobnie negatywną istotę i stać się podłym tyranem, niesprawiedliwym wyzyskiwaczem.
W rozwoju Głupca Cesarzowa symbolizuje opiekę w dzieciństwie, natomiast Cesarz odzwierciedla okres dojrzewania i uwalnianie się spod rodzicielskiego wpływu. Głupiec najpierw bezkrytycznie akceptuje autorytet ojca, a potem szuka innych przewodników życiowych. Bywa, że wybiera ludzi całkowicie nieodpowiednich. Z czasem sam staje się uosobieniem praw, z jakimi zetknął się w młodości.
Gdy karta się odwraca, Cesarz przemienia się w słabeusza albo despotycznego, pełnego pychy potwora.
Maria Bigoszewska