Opowiem, co znajduje się na kosmogramach – wydrukach, które otrzymujecie z programów astrologicznych.

Kurs jest płatny. Wyślij SMS za 11,07 zł, a uzyskasz dostęp do wszystkich lekcji wybranego kursu przez 90 dni.

Usługa dostępna tylko na terenie Polski.

Tajemnicze aspekty

Oprócz kółka kosmogramu, o którym pisałem w poprzednim odcinku kursu, na wydrukach zawarte są także informacje o aspektach – znajdziesz je w tabeli pod kołem. Planety są tam oznaczone swoimi znaczkami – patrz poniżej na ramkę „Jak odczytać swój horoskop”. W kosmogramie znajdziemy jeszcze . Eris (to odkryta trzy lata temu planeta wielkości Plutona). Na przecięciu wiersza jednej planety i kolumny drugiej, w kratkach, mamy opisane aspekty.

Rodzaje aspektów

koniunkcja – ma miejsce wtedy, kiedy dwie planety leżą bardzo blisko siebie, najlepiej w tym samym miejscu zodiaku. Realnie, na niebie, widoczne są one wtedy blisko jedna drugiej. To najprostszy, a jednocześnie najsilniejszy aspekt.
opozycja – zachodzi wtedy, kiedy planety znajdują się dokładnie po przeciwnych stronach nieba i rysowane są w przeciwnych miejscach kosmogramu. Kąt pomiędzy nimi wynosi 180ˇ,. (stopni).
trygon, kiedy planety tworzą kąt 120ˇ
kwadratura – kąt 90ˇ
sekstyl – kąt 60ˇ
kwinkunks z kątem 150ˇ
półsekstyl – 30ˇ.

To nie koniec listy, bo w astrologii używa się ponadto kilkunastu tak zwanych „małych aspektów” – ale o nich na razie nie mówmy.

Jaki jest ich sens?
Najkrócej można powiedzieć, że poprzez aspekty planety współpracują ze sobą. A to, jak współpracują, czy korzystnie czy niekorzystnie dla danego człowieka, to już zależy od tego, który to aspekt. Są harmonijne i nieharmonijne, czyli „szczęśliwe” i „nieszczęśliwe”. Na przykład trygon jest szczęśliwy i kiedy u kogoś w kosmogramie trygon tworzą, powiedzmy, Jowisz i Saturn, to człowiek ów jest sprawnym, rzutkim organizatorem, który zawsze znajduje najkrótsze drogi do celu. Ale jeśli Jowisz i Saturn ustawiły się w opozycji (nieszczęśliwy) – o, to wtedy nie jest tak dobrze i taki człowiek będzie miał skłonność do wybierania dróg pod górę i pod prąd.
Czyli, dla porządku: szczęśliwe aspekty to trygon i sekstyl, nieszczęśliwe – opozycja i kwadratura, sens pozostałych (m.in. koniunkcji) zależy od tego, jakie planety się ze sobą spotykają, gdyż jedne się lubią, jak Słońce i Jowisz – i wtedy układ jest korzystny, a inne się nie lubią, jak Mars i Neptun – i wtedy taki układ będzie niekorzystny.
Zobaczmy aspekty na przykładzie kosmogramu Anity Lipnickiej. (tab. 1) W kratce na przecięciu rubryk Marsa i Saturna mamy takie symbole: kwadrat to symbol kwadratury – czytamy z niego, że te dwie planety, Mars i Saturn, tworzą kwadraturę, czyli między nimi jest kąt bliski 900. (strzałka 1)
Jak bliski? – to mierzy cyfra w kratce, tutaj równa 1. Znaczy to, że kwadraturze brakuje 1 stopień do ścisłości. Im mniejsza jest ta liczba, tym dany aspekt jest silniejszy i ważniejszy. Zero oznacza, że aspekt jest ścisły. To samo – że aspekt jest ścisły, a więc ważny, oznacza gruba obwódka wokół kratki. Nad cyfrą mamy jeszcze litery „a” lub „s”; oznaczają one, że dany aspekt się zacieśnia (czyli wzmacnia) lub rozluźnia (słabnie), na skutek ruchu tych planet.
Na wydruku kosmogramu widzimy jeszcze dwie tabele: w górnym lewym rogu (tab. 2) zapisane są domy, a w prawym dolnym (tab. 3) znajduje się wyliczony rozkład planet kardynalnych w znakach żywiołów. O tych elementach kosmogramu będę jeszcze pisał.