Ciągle czujesz zmęczenie. Mimo senności masz kłopoty z zasypianiem. Myślisz na zwolnionych obrotach i zapominasz o ważnych sprawach. Rzucasz się na słodkości niczym wygłodniały wilk, ale energii Ci nie przybywa.

Gdy do tej wyliczanki objawów dodamy częste zmiany nastrojów, napady lęku albo płaczu, bóle głowy, wzdęcia i inne problemy trawienne, nieświeży oddech, przewlekłe zapalenie pochwy lub prostaty, częste przeziębienia, bóle stawów, problemy skórne, można dostać zawrotu głowy. Do jakiego lekarza iść, jakie badania zrobić, co to właściwie za choroba?

Oskarżony drożdżak
Zamiast biegać od specjalisty do specjalisty, warto zrobić badania na obecność Candida albicans. To drobnoustrój spokrewniony z drożdżami spożywczymi, który na stałe przebywa w jelicie grubym i jest pożyteczny. Jednak gdy kolonia drożdżaków rozrasta się, dochodzi do drożdżycy (zwanej też kandydozą). Najczęściej atakuje ona błony śluzowe, często wywołuje schorzenia śluzówek układu pokarmowego, oddechowego i moczowo-płciowego. Drożdżyca tak osłabia układ immunologiczny, że ten już nie ma siły się bronić przed atakami wirusów, bakterii i grzybów. Przykładem mogą być zmiany zwyrodnieniowe stawów. Okazuje się, że np. niemal wszyscy chorzy na reumatyzm w jakimś stopniu cierpią także na drożdżycę! Wiadomo też, że alergie idą w parze z kandydozą. Dlatego nie można lekceważyć zakażenia, co, niestety, często robią lekarze.

Skąd ta inwazja
Jedną z głównych przyczyn pojawienia się kandydozy jest zażywanie antybiotyków. Niszczą wszystko, łącznie z pożytecznymi bakteriami, a wtedy do akcji wkraczają grzyby. Pamiętajmy, że nieświadomie przyjmujemy też antybiotyki, jedząc jajka, drób i czerwone mięso. Podobne skutki może dać terapia sterydowa i antykoncepcja progesteronowa. Bardzo istotną przyczyną jest długotrwały stres, niedosypianie i zła dieta. Kto je dużo mięsa, produktów mlecznych, cukru, białego pieczywa, pali, pije kawę i alkohol bez umiaru, prawdopodobnie cierpi na kandydozę.

Jak to sprawdzić
W Polsce popularne są posiewy z kału, wydzielin i błoń śluzowych. Hodowla musi być jednak prowadzona co najmniej przez 10 dni. Prawdziwsze wyniki otrzymamy wykonując posiew krwi, bo w kale Candida jest zawsze. Robi się również badania mikroskopowe krwi, by zidentyfikować komórki grzyba. W ośrodkach medycyny komplementarnej lekarz zamiast kierować nas na badania laboratoryjne, może wykonać badanie biorezonansem lub według metody dr. Jonasa. Naprawdę doświadczonemu specjaliście wystarczy w zasadzie wywiad, by rozpoznać kandydozę.

Pozbyć się sublokatora
Wyleczyć się z kandydozy nie jest łatwo. Tym bardziej, że większość z nas oczekuje szybkich efektów. Przyjmowanie tradycyjnych leków przeciwgrzybiczych nie daje trwałych rezultatów. W zasadzie nie ma mowy o sukcesie, jeśli nie zmieni się trybu życia. Podstawą jest dość restrykcyjna dieta: przede wszystkim bez cukru i białej mąki. Jeśli chcesz zapobiec kandydozie, ogranicz do minimum spożycie cukru i soli, pieczywo na drożdżach zastąp razowym chlebem żytnim na zakwasie. Najlepiej stosuj dietę rozdzielną (nie łącz białka z węglowodanami). Warzywa powinny stanowić od 40 do 50% diety, ale unikaj ziemniaków. Różne fasole, np. mung, adzuki, pomogą uporać się z drożdżami, podobnie jak kiełki, algi i czosnek w dużych ilościach. Jedz też regularnie surową kiszoną kapustę bez soli.

Preparaty oczyszczające
Grzyby pomagają usunąć: aloe vera, zioła szwedzkie, alveo, wyciąg z pestek winogron, olej z wiesiołka, srebro koloidalne, ekstrakt z pestek grejpfruta, kapsułki z tzw. żywymi bakteriami. W przypadku zaawansowanej kandydozy skuteczne są kuracje nasycania tlenem. W tym celu wykorzystuje się wodę utlenioną oraz ozon. Wodę utlenioną najlepiej jednak przyjmować pod nadzorem specjalisty lub zaopatrzyć się w niezbędną literaturę na ten temat (Iwan Nieumywakin, „Woda utleniona na straży zdrowia”, wyd. Hartigrama; informacje znajdziesz też w książce Paula Pitchforda „Odżywianie dla zdrowia”, wyd. Galaktyka).